- Οι οικογένειες που αποκτούν δεύτερο παιδί χρειάζονται χρόνο για να προσαρμοστούν στη νέα δομή.
- Η εκδήλωση ζήλειας από το μεγαλύτερο παιδί είναι μια υγιής συμπεριφορά. Οι γονείς δεν θα πρέπει να ματαιώνονται, ούτε να νιώθουν αναποτελεσματικοί όταν βλέπουν τέτοιες συμπεριφορές.
- Πρέπει να αποφεύγονται διατυπώσεις του τύπου «μεγάλος/η- μικρός-/η» και τα παιδιά να καλούνται με τα ονόματά τους .
- Ο ατομικός χρόνος είναι απαραίτητος. Οι γονείς ενθαρρύνονται να αφιερώνουν κάθε μέρα έστω και λίγο ατομικό χρόνο στο μεγαλύτερο παιδί.
- Τα παιδιά ωφελούνται αναπαράγοντας δραστηριότητες φροντίδας με τις δικές τους κούκλες/αρκουδάκια.
- Οι γονείς θα πρέπει να αποφεύγουν να ωθούν το μεγαλύτερο παιδί να συμπεριφέρεται ως «μεγάλος/η» χρησιμοποιώντας διατυπώσεις όπως: «Δεν επιτρέπεται ολόκληρο παιδί. Εσύ είσαι μεγάλος γι’ αυτά». Αυτή η θέση ακριβώς είναι που κάνει τα παιδιά να μην θέλουν να μεγαλώσουν. Οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν το παιδί τους να μεγαλώσει, δείχνοντάς του ότι το μεγάλωμα έχει και χαρές. Ένα σωρό πράγματα γίνονται μαζί του επειδή το παιδί έχει μεγαλώσει. Είναι σημαντικό οι γονείς να αποσυνδέσουν το μεγάλωμα με τη στέρηση και να το συνδέσουν με τη χαρά.
- Οι γονείς θα πρέπει να είναι ανεκτικοί με παλινδρομήσεις στη συμπεριφορά του μεγαλύτερου παιδιού. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα σταματήσουν να τηρούν τους ίδιους κανόνες. Η σταθερότητα και η συνέπεια βοηθούν το παιδί να νιώσει ασφαλές. Τα περισσότερα πισωγυρίσματα στην ανάπτυξη είναι προσωρινά.
- Οι γονείς μπορούν να επιτρέπουν στο μεγαλύτερο παιδί να εκφράζει λεκτικά τα αρνητικά του συναισθήματα προς το μωρό. Σε καμία περίπτωση όμως δεν επιτρέπεται η άσκηση σωματικής βίας εναντίον του. Το ξεκάθαρο μήνυμα των γονέων ότι «ποτέ δεν χτυπάμε» είναι ένας σημαντικός κανόνας που θα βοηθήσει τα παιδιά να μάθουν να σέβονται τους άλλους και τον εαυτό τους.
Από πολύ νωρίς οι γονείς ενθαρρύνονται να εφαρμόζουν ισονομία. Αυτό σημαίνει πως σε κάθε οικογένεια πρέπει να ισχύουν μερικές βασικές αρχές, δικαιώματα και υποχρεώσεις για όλους. Η τήρηση της ισονομίας από τους γονείς , μαζί με το σεβασμό της ατομικότητας του κάθε παιδιού, συμβάλλουν ουσιαστικά στην ομαλοποίηση των σχέσεων ανάμεσα στα αδέρφια. Μέσα από την ασφάλεια της οικογένειας τα αδέρφια θα μάθουν να μοιράζονται για όλη τους τη ζωή αντικείμενα, πρόσωπα και συναισθήματα.