Προνήπια
Τα παιδιά κάτω των 2 ετών έχουν ανάγκη να εξερευνήσουν με τα χέρια τους τον κόσμο και να διαμορφώσουν διαπροσωπικές σχέσεις για να αναπτυχθούν οι νοητικές, γλωσσικές, κινητικές και κοινωνικο-συναισθηματικές τους δεξιότητες. Η υπερβολική έκθεση σε οθόνες θα οδηγήσει σε καθυστέρηση αυτών των δεξιοτήτων και σε δυσλειτουργικές ενδο-οικογενειακές σχέσεις. Εξαιτίας της ανωριμότητας του εγκεφάλου τους όσον αφορά τα σύμβολα, τη μνήμη και την προσοχή, τα παιδιά αυτής της ηλικίας δεν έχουν πολλά να κερδίσουν από την επαφή τους με τον ψηφιακό κόσμο. Μετά τους 18 μήνες της ζωής σταδιακά η συν-παρακολούθηση με κάποιον ενήλικα ενός επιλεγμένου προγράμματος και η εν συνεχεία διδασκαλία επί του αντικειμένου που προβλήθηκε αρχίζουν να προσφέρουν κάποια πλεονεκτήματα, ιδίως όσον αφορά τη γλώσσα. Συχνά οι γονείς επιτρέπουν σε προνήπια με ιδιόρρυθμο ταμπεραμέντο τη συχνότερη χρήση οθονών, προκειμένου αυτό να λειτουργήσει ως ηρεμιστικό. Μπορεί το τέχνασμα να «πιάνει», το παιδί να ηρεμεί και οι γονείς να φεύγουν από μια δύσκολη θέση, έτσι όμως υπονομεύεται το μέλλον.