Υπάρχει μια σιωπηλή τραγωδία που αναπτύσσεται σήμερα στα σπίτια μας, και αφορά τα πιο όμορφα κοσμήματα μας: τα παιδιά μας. Τα παιδιά μας βρίσκονται σε μια συναισθηματικά καταστροφική κατάσταση! Τα τελευταία 15 χρόνια, οι ερευνητές μας δίνουν όλο και πιο ανησυχητικά στατιστικά στοιχεία για μια οξεία και διαρκή αύξηση της παιδικής ψυχικής ασθένειας που πλέον φτάνει σε επιδημιολογικές αναλογίες:
Οι στατιστικές δεν λένε ψέματα:
• 1 στα 5 παιδιά έχουν θέματα ψυχικής υγείας
• Έχει παρατηρηθεί αύξηση 43% στη ΔΕΠΥ
• Έχει παρατηρηθεί αύξηση 37% στην εφηβική κατάθλιψη
• Αύξηση 14 % στα ποσοστά αυτοκτονίας στα παιδιά ηλικίας 10 έως 200 ετών
Τι συμβαίνει και τι κάνουμε λάθος;
Τα σημερινά παιδιά είναι υπερδιεγερμένα και υπερπροικισμένα με υλικά αντικείμενα, αλλά στερούνται τα θεμέλια μιας υγιούς παιδικής ηλικίας όπως:
• Συναισθηματικά διαθέσιμοι γονείς
• σαφώς καθορισμένα όρια
• αρμοδιότητες
• Ισορροπημένη διατροφή και επαρκής ύπνος
• Κίνηση γενικά αλλά ειδικά σε εξωτερικούς χώρους
• Δημιουργικό παιχνίδι, κοινωνική αλληλεπίδραση, άτυπες ευκαιρίες παιχνιδιού και χώροι για βαρεμάρα
Αντίθετα, αυτά τα τελευταία χρόνια ήταν γεμάτα με παιδιά:
• Ψηφιακά Αποσπασμένοι Γονείς
• Περιποιητικοί και επιτρεπτικοί γονείς που αφήνουν τα παιδιά να «κυβερνούν τον κόσμο» και να είναι αυτοί που φτιάχνουν τους κανόνες
• Αίσθηση δικαίου, να αξίζεις τα πάντα χωρίς να τα κερδίζεις ή να είσαι υπεύθυνος για την απόκτησή τους
Αν θέλουμε τα παιδιά μας να είναι ευτυχισμένα και υγιή άτομα, πρέπει να ξυπνήσουμε και να επιστρέψουμε στα βασικά. Είναι ακόμα δυνατό! Πολλές οικογένειες βλέπουν άμεσες βελτιώσεις μετά από εβδομάδες εφαρμογής των ακόλουθων συστάσεων:
• Βάλε όρια και θυμήσου ότι είσαι ο καπετάνιος του πλοίου. Τα παιδιά σας θα αισθάνονται πιο ασφαλή γνωρίζοντας ότι έχετε τον έλεγχο της κυβέρνησης.
• Δώστε στα παιδιά έναν ισορροπημένο τρόπο ζωής γεμάτο με ό,τι χρειάζονται τα παιδιά, όχι μόνο ό,τι θέλουν. Μην φοβάστε να πείτε στα παιδιά σας «όχι» αν αυτό που θέλουν δεν είναι αυτό που χρειάζονται.
• Παρέχετε θρεπτική τροφή και περιορίστε το junk food.
• Αφιερώστε τουλάχιστον μία ώρα την ημέρα σε εξωτερικούς χώρους κάνοντας δραστηριότητες όπως: Ποδηλασία, πεζοπορία, ψάρεμα, παρακολούθηση πτηνών / εντόμων
• Απολαύστε ένα καθημερινό οικογενειακό δείπνο χωρίς smartphones ή τεχνολογία να τους αποσπά την προσοχή.
• Παίξτε επιτραπέζια παιχνίδια με την οικογένεια ή αν τα παιδιά είναι πολύ μικρά για επιτραπέζια, αφήστε-να σας πάρουν μακριά για τα ενδιαφέροντά σας και αφήστε-να είναι αυτά που στέλνουν στο παιχνίδι
• Εμπλέξτε τα παιδιά σας σε μια αγγαρεία ή νοικοκυριό στην ηλικία τους (διπλώνοντας ρούχα, παραγγελία παιχνιδιών, κρεμαστά ρούχα, ξεπακετάρισμα φαγητού, στρώσιμο τραπεζιού, τάισμα σκύλου κοκ
• Εφαρμόστε μια συνεπή ρουτίνα ύπνου για να διασφαλίσετε ότι το παιδί σας κοιμάται αρκετά Οι καιροί θα είναι ακόμη πιο σημαντικοί για τα παιδιά σχολικής ηλικίας.
• Διδάξτε υπευθυνότητα και ανεξαρτησία. Μην τους προστατεύετε τόσο πολύ από απογοήτευση ή λάθος. Κάνοντας λάθος θα τους βοηθήσει να αναπτύξουν ανθεκτικότητα και να μάθουν να ξεπερνούν τις προκλήσεις της ζωής,
• Μην φορτώνετε το σακίδιο των παιδιών σας, μην κουβαλάτε τα σακίδια σας, μην παίρνετε τον λεκέ που ξέχασαν, μην ξεφλουδίζετε τις μπανάνες τους πορτοκάλια αν μπορούν να το κάνουν από μόνα τους το ίδιο (4-5 χρόνια). Αντί να τους δίνετε το ψάρι, δείξτε τους να ψαρεύουν.
• Μάθε-τους να περιμένουν και να καθυστερούν την ικανοποίηση.
• Δώστε ευκαιρίες για «βαρεμάρα», γιατί η πλήξη είναι η στιγμή που ξυπνά η δημιουργικότητα. Μην αισθάνεστε υπεύθυνοι που διασκεδάζετε πάντα τα παιδιά.
• Μην χρησιμοποιείτε την τεχνολογία ως θεραπεία για την πλήξη, ούτε την προσφέρετε στο πρώτο δευτερόλεπτο της απραξίας.
• Αποφυγή χρήσης τεχνολογίας κατά τη διάρκεια των γευμάτων, σε αυτοκίνητα, εστιατόρια, εμπορικά κέντρα. Χρησιμοποιήστε αυτές τις στιγμές ως ευκαιρίες κοινωνικοποίησης εκπαιδεύοντας τους εγκεφάλους να ξέρουν πώς να λειτουργούν όταν βρίσκονται σε λειτουργία: “βαρετοί”
• Βοηθήστε τους να δημιουργήσουν ένα ′′ Μπουκάλι πλήξης ′′ με ιδέες δραστηριότητας για όταν βαριέστε.
• Να είστε συναισθηματικά διαθέσιμοι για να συνδεθείτε με τα παιδιά και να τους διδάξετε αυτορρύθμιση και κοινωνικές δεξιότητες
• Κλείστε τα τηλέφωνα τη νύχτα όταν τα παιδιά πρέπει να πάνε για ύπνο για να αποφύγετε τον ψηφιακό περισπασμό.
• Γίνε συναισθηματικός ρυθμιστής ή προπονητής των παιδιών σου. Μάθετε να αναγνωρίζετε και να αντιμετωπίζετε τα δικά τους απωθημένα και θυμό.
• Δείξτε τους να χαιρετούν, να παίρνουν σειρά, να μοιράζονται χωρίς να αφήνουν τίποτα, να λένε ευχαριστώ και παρακαλώ, να αναγνωρίζουν το λάθος και να ζητούν συγγνώμη (μην τους πιέζετε), να είναι υπόδειγμα όλων αυτών των αξιών που δεν τον ενδιαφέρουν.
• Συνδεθείτε συναισθηματικά – χαμογελάστε, φιλήστε, γαργαλήστε, διαβάστε, χορέψτε, πηδήξτε, παίξτε ή κακομάθετε μαζί τους.
(Άρθρο γραμμένο από τον Dr. Luis Rojas Marcos, Ψυχίατρο)
Διδάξτε τα παιδιά σας να αγαπάνε και να παίζουν με τα παιδιά που έχουν Διάσπαση Προσοχής και Υπερκινητικότητα! Τουλάχιστον ένα τέτοιο παιδί υπάρχει σε κάθε τάξη, και υποφέρει από την έλλειψη φίλων και συχνά τη βίαιη (ψυχολογική ή και σωματική) συμπεριφορά σε βάρος του!
Δώστε τη δυνατότητα στα παιδιά σας να μάθουν να εξασκούν την ικανότητα της αναστολής ικανοποίησης μιας επιθυμίας, δίνοντας κίνητρα. Είναι βασικότατο στοιχείο της νευροψυχολογικής τους ωρίμανσης, που σχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με πολλαπλές εκφάνσεις στην κοινωνική και εκπαιδευτική τους ζωή! Αποφύγετε να ικανοποιείτε άμεσα κάθε τους επιθυμία, όσο και αν το επιθυμείτε και εσείς αυτό!!
Πρόσφατα έπεσε στα χέρια μου ένα άρθρο τόσο εξαίσιο σε κάθε του σημείο, ώστε θεωρώ απαραίτητο να έρθει στα χέρια κάθε γονέα. Δυστυχώς τα προβλήματα συμπεριφοράς και τα μαθησιακά αυξάνονται συνεχώς.
Είναι συχνή παρατήρηση από πολλούς εκπαιδευτικούς ότι τα παιδιά μας χειροτερεύουν όλο και περισσότερο σε πολλά ζητήματα. Παρατηρείται μία πτώση στην κοινωνική, συναισθηματική και ακαδημαϊκή λειτουργικότητα των μαθητών καθώς και μια ραγδαία αύξηση των μαθησιακών δυσκολιών και άλλων διαγνώσεων.
Τα σημερινά παιδιά έρχονται στο σχολείο συναισθηματικά ανώριμα για μάθηση και υπάρχουν πολλοί παράγοντες στο μοντέρνο τρόπο ζωής μας που συμβάλουν σε αυτό. Όπως γνωρίζουμε, ο εγκέφαλός μας είναι εύπλαστος. Μέσα από το περιβάλλον μπορούμε να κάνουμε τον εγκέφαλο δυνατότερο ή πιο αδύναμο.
Ειλικρινά πιστεύω ότι παρά τις καλύτερες προθέσεις μας δυστυχώς σχηματίζουμε τον εγκέφαλο των παιδιών μας προς τη λάθος κατεύθυνση. Και παρακάτω θα αναλύσω το γιατί…
Αυτός ο ιστοχώρος χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την διαδικτυακή εμπερία σας. Θα θεωρήσουμε πως είστε σύμφωνοι με αυτό, αλλά μπορείτε να αρνηθείτε αν επιθυμείτε. Cookie settingsΑΠΟΔΕΧΟΜΑΙ
Privacy & Cookies Policy
Privacy Overview
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.