Ο Δημητράκης συνήθως κλαίει και ωρύεται πάνω στην ψηλή καρέκλα ταΐσματος, τρώει μικρές κουταλιές πολτοποιημένων φαγητών με το ζόρι, ενώ ταυτόχρονα οι γονείς τού αποσπούν την προσοχή με κινούμενα σχέδια στην τηλεόραση ή το tablet. Κλαίει ώσπου να του δώσουν τις γεύσεις που επιθυμεί, ενώ προτιμά κυρίως τα ζυμαρικά και τα γλυκά. Θα φάει λαχανικά πολτοποιημένα όταν τού υποσχεθούν κάποιο επιδόρπιο. Οι ίδιοι οι γονείς τρώνε αφού πρώτα ταΐσουν και κοιμίσουν το παιδί. Παράλληλα ο Δημητράκης τσιμπολογάει με άνεση ψωμί, μπισκότα και διάφορα σνακ καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας ανάμεσα στα γεύματα.
Στον παιδικό ο Δημητράκης περιγράφεται ως κοινωνικός και χαρούμενος, παρ΄ όλο που στην αρχή υπήρχε σημαντικό άγχος αποχωρισμού. Είναι πεισματάρης και δε θέλει τη βοήθεια σε ορισμένα θέματα, όπως στο ντύσιμο, προτιμώντας να παιδεύεται μόνος του.